Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Ανάσα δροσιάς από το Ρέθυμνο


Μέσα στο βόρβορο των σκανδάλων που είμαστε βουτηγμένοι, μια ανάσα δροσιάς ήρθε από το Ρέθυμνο με την καταδίκη του Κεφαλογιάννη, ειδικού συμβούλου του πρωθυπουργού μας, για υπόθαλψη εγκληματία. Ο εισαγγελέας κ. Θεολογίτης και η Πρόεδρος του δικαστηρίου κ. Δάνια τόλμησαν το απίστευτο: να καταδικάσουν πολιτικό σε δωδεκάμηνη φυλάκιση! Λέω ότι τόλμησαν, γιατί σίγουρα οι πιέσεις υπέρ της απαλλαγής θα ήταν πολλές. Απέδειξαν οι δύο άξιοι δικαστικοί ότι στο Ρέθυμνο υπάρχουν δικαστές και μας έδωσαν  μια ελπίδα ότι ίσως δεν έχουν χαθεί όλα. Η μόνη αντίρρηση που μπορεί κανείς να προβάλλει, είναι γιατί η καταδίκη να είναι με αναστολή και μάλιστα τριετή;
Άραγε στο Εφετείο που θα εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση, οι εφέτες θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, αντιστεκόμενοι σε τυχόν πιέσεις που ίσως (;) δεχτούν; 

Μετά την έκδοση της απόφασης ο Κεφαλογιάννης δείχνοντας το χαρακτήρα του και το ποιόν του, εξύβρισε τον εισαγγελέα και την πρόεδρο με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Δυστυχώς πολιτικοί τέτοιου ηθικού αναστήματος μας κυβερνάνε!

Πάντως η προστασία των χασισοκαλλιεργητών και των εμπόρων ναρκωτικών από τους πολιτικούς ήταν γνωστή. Κάποιος Βρετανός ανθρωπολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου που έζησε στην Κρήτη και μιλάει άπταιστα Κρητικά, το είχε πει σε ανύποπτο χρόνο σε μια συνέντευξή του. Αξίζει να διαβάσετε τις απόψεις του σχετικά με το θέμα στο μπλογκ "Κραυγές και ψίθυροι" στο ποστ που έγραψε ο dr jekyll στις 2-9-08 για τους Κρητικούς.

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Προς φεμινίστριες..........

Παιδικός φίλος ο Στάθης γιόρταζε χθες και μας κάλεσε το βράδυ σπίτι του να πιούμε ένα κρασί. Μαζευτήκαμε καμιά δεκαριά φίλοι και φίλες στο πλούσιο τραπέζι, πίνοντας και λέγοντας ο καθένας "το μακρύ του και το κοντό του". Μέσα σε όλα δεν παραλείψαμε φυσικά να   σχολιάσουμε  την επικαιρότητα, οπότε ακούστηκαν και μερικά ανέκδοτα σχετικά με καλογήρους αρκετά πετυχημένα! 


Οι φεμινίστριες της παρέας δεν μπόρεσαν να κρατηθούν και αναφέρθηκαν στην Σάρα Πέιλιν που ίσως τη δούμε κάποτε και σε ρόλο πλανητάρχη, όπως και στη νέα πρωθυπουργό του Ισραήλ Τζίπι Λίβνι, λέγοντας ότι αυτές οι δύο γυναίκες είναι ικανές 

να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο και στην ταραγμένη Μέση Ανατολή, γιατί οι γυναίκες γενικά είναι ευαίσθητες στον ανθρώπινο πόνο και τις καταστροφές που φέρνει ο πόλεμος. Με λίγα λόγια δηλαδή, αν κυβερνούσαν οι γυναίκες θα είχαμε ειρήνη σε όλο τον κόσμο!


Σ' αυτό το σημείο επενέβη ο "ιστορικός" της παρέας που ανέφερε τρεις πολύ γνωστούς πολέμους από την παγκόσμια ιστορία, στους οποίους πρωταγωνίστησαν γυναίκες πρωθυπουργοί.

Α) Το 1971 στον πόλεμο Ινδίας-Πακιστάν, όταν

 δημιουργήθηκε το κράτος του Μπανγκλαντές, πρωθυπουργός της Ινδίας ήταν  η Ίντιρα Γκάντι!

Β) Το 1973 στον Αραβοισραηλινό πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, πρωθυπουργός του Ισραήλ ήταν η Γκόλντα Μέιρ! και 

Γ) Το 1982 στον πόλεμο των νήσων Φώκλαντ, πρωθυπουργός της Βρετανίας ήταν η σιδηρά κυρία

 Θάτσερ!


Αιτία των πολέμων όπως έχει αποδειχθεί, είναι πάνω 

απ' όλα τα συμφέροντα και ο άκρατος εθνικισμός, χωρίς 

να εξαιρείται ενίοτε ο θρησκευτικός φανατισμός.

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Ημέρες 1929-30


Τρίζουν τα θεμέλια της παγκόσμιας οικονομίας. Οι μεγαλύτερες Τράπεζες των ΗΠΑ χρεωκοπούν η μία μετά την άλλη. Η ατμόσφαιρα μοιάζει καταπληκτικά με τη μεγάλη οικονομική κρίση του 1929-30 και κανείς δεν το σχολιάζει. Τα κανάλια μας ασχολούνται με τις δημοσκοπήσεις και το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Οι γνωρίζοντες όμως καλά οικονομικά ή οι έχοντας μελετήσει την ιστορία, ανησυχούν ότι μια παρόμοια οικονομική κρίση είναι πολύ πιθανή να συμβεί, οπότε θα καταλάβουμε όλοι τι θα πεί ανεργία και πείνα.

Μη νομίζουμε ότι αυτά που συμβαίνουν στην Αμερική δεν μας αγγίζουν. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, που όταν φταρνιστεί η Wall Street, όλος ο κόσμος μπορεί να πάθει πνευμονία! 
Δεν θέλω να πω προς Θεού, ότι δεν πρέπει να ασχοληθούμε με την τρέχουσα εσωτερική επικαιρότητα, αλλά η πρώτη είδηση έπρεπε να είναι η κρίση των Τραπεζών στις ΗΠΑ, με αναλύσεις από σοβαρούς οικονομικούς αναλυτές που θα ενημερώσουν τον κόσμο.
Να ευχόμαστε να μη συμβεί το χειρότερο, γιατί αν συμβεί τότε οι σήμερα αμοιβόμενοι με 700 ευρώ, θα είναι απείρως ευτυχέστεροι από πολλές άλλες εκατοντάδες χιλιάδων συμπολιτών μας που θα είναι άνεργοι..........

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Ο Φαλμεράυερ τώρα δικαιώνεται!


Δεν ντρέπομαι απλά να πω ότι είμαι Έλληνας, αλλά ντρέπομαι που ΕΙΜΑΙ Έλληνας!
Αφορμή για να τα πω αυτά τα πικρά λόγια, στάθηκε η πληροφορία που μεταδόθηκε παγκοσμίως από τα ΜΜΕ, ότι Έλληνες χάκερ κατάφεραν να σπάσουν τους κωδικούς ασφαλείας στους υπολογιστές του CERN, όπου κορυφαίοι επιστήμονες απ' όλο τον κόσμο συμμετέχουν στη μεγαλύτερη προσπάθεια που έχει γίνει μέχρι σήμερα για να εξηγήσουν τα μυστικά της δημιουργίας του σύμπαντος.
Οι Έλληνες χάκερ, όπως ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι Έλληνες, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Όλα τα βλέπουμε από τη σκοπιά του χαβαλέ και της πλάκας. Δεν σεβόμαστε τίποτα και πρώτα απ' όλα τον συνάνθρωπό μας. Αλλά να ήταν μόνο αυτό; Ούτε τα σύμβολα της πατρίδας μας σεβόμαστε, αφού καίμε και ποδοπατάμε τη σημαία μας, ούτε τα μνημεία της ένδοξης ιστορίας μας σεβόμαστε, μουντζουρώνοντάς τα με σπρέυ, ούτε τα σύμβολα της πίστης του πλησίον μας, βεβηλώνοντας τις εικόνες των αγίων, ούτε το περιβάλλον σεβόμαστε, ούτε τους κανόνες της δημοκρατίας, ούτε τους νόμους και τους θεσμούς, που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε από τις πρωτόγονες κοινωνίες της ζώνης του Αμαζονίου. Έχουμε καταντήσει τη χώρα μας το μαύρο πρόβατο σε όλη την Ευρώπη. Είμαστε τελευταίοι σε όλους τους τομείς, εκτός από το ντόπινγκ, το κάπνισμα, την παχυσαρκία, τη διαπλοκή και τη ρεμούλα!

Καμία σχέση δεν έχουμε με τους ένδοξους προγόνους μας. Ο Γερμανός Φαλμεράυερ τώρα δικαιώνεται! ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΕΣ!!

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

"Τα χέρια της Δικαιοσύνης"

Δεν είμαι από αυτούς που ανήκουν σε κάποια πολιτική παράταξη, όπως "Δεξιά", "Αριστερά", "Κέντρο", κ.τλ.π. Προσπαθώ να κρίνω όλους τους πολιτικούς και τα κόμματα, ανάλογα με τα έργα τους και πολύ λιγότερο από τα προγράμματά τους, που κατά μεγάλο μέρος δεν εφαρμόζονται. Δίνω την ψήφο μου κάθε φορά κυρίως από τα "πεπραγμένα" του καθενός.

Το μπλοκ αυτό δεν ασχολείται με τα πολιτικά. Αυτή τη φορά όμως θέλω να πω δυο λόγια για τη συμπεριφορά του πρωθυπουργού μας ο οποίος και νέος στην ηλικία είναι, και σπουδαγμένος στο εξωτερικό είναι, αλλά και πιστεύω ότι το προσωπικό του IQ είναι παραπάνω από αυτό που έχουμε εμείς οι κοινοί θνητοί. Με τα τόσα προσόντα λοιπόν, εκπλήσσομαι σφόδρα όταν μέσα στον κυκεώνα των σκανδάλων που μας περικυκλώνουν από παντού, τον ακούω να επικαλείται συνεχώς ότι "η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης". 

Αλλά κ. Πρωθυπουργέ μας, γιατί υποτιμάτε τη νοημοσύνη του Ελληνικού λαού, αφού ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι η Κυβέρνησή σας χειραγωγεί δυστυχώς τη Δικαιοσύνη, διορίζοντας την ηγεσία της. Πριν από μόλις δύο μέρες διορίσατε επτά αντιπροέδρους του Αρείου Πάγου. Είναι δυνατόν αυτή η ηγεσία να ασκήσει τα καθήκοντά της με αμερόληπτο τρόπο; Όταν λοιπόν επικαλείσθε τη Δικαιοσύνη, απλά υποτιμάτε τη δική σας νοημοσύνη πρώτα πρώτα. Εμείς οι απλοί άνθρωποι καταλαβαίνουμε πολύ καλά τί συμβαίνει.........

Σχετικά με όσα είπα πιο πάνω, δεν μπορώ να μη αναφέρω την περίπτωση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ.Σανιδά, ο οποίος ναι μεν θεωρεί άκυρες τις μεταβιβάσεις εκτάσεων στη περιβόητη Μονή Βατοπεδίου, αλλά φροντίζει ως μη ώφειλε, να αφήσει απ' έξω τους πολιτικούς, ισχυριζόμενος ότι παραπλανήθηκαν! Με αυτό τον τρόπο ο κ. Εισαγγελέας στηλιτεύει μεν την πράξη όπως του επιβάλλει το καθήκον του, αλλά συγχρόνως αθωώνει  τους πολιτικούς καθιστάμενος και Πρόεδρος του Δικαστηρίου!! Είναι δηλαδή σα να λέει στους υφισταμένους του αντεισαγγελείς πού θα αναλάβουν την υπόθεση, που να στρέψουν την προσοχή τους! 
Ε Λ Ε Ο Σ !!!

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Μεγάλα πνευματικά επιτεύγματα

        Υπάρχουν ποιήματα που από την πρώτη ανάγνωση  

μας συγκινούν βαθύτατα γιατί αγγίζουν τις λεπτές και ευαίσθητες χορδές του είναι μας. Κατά την προσωπική μου άποψη, ένα τέτοιο ποίημα είναι η “Έρημη χώρα” (“Ερημότοπος” κατά μετάφραση του Παπατσώνη), του μεγάλου Νομπελίστα (1948) Άγγλου ποιητή Τ.Σ.Έλιοτ, που γράφτηκε το 1922 δηλαδή λίγα χρόνια μετά τη λήξη του ανθρωποβόρου Α' Παγκοσμίου Πολέμου. 

            Το έργο είχε τεράστια απήχηση στον περασμένο αιώνα ιδιαίτερα στη νέα γενιά, παρά τις δυσκολίες που παρουσιάζει στην ερμηνεία του. Η έρημη και άνυδρη γη που προέκυψε μετά τον πόλεμο με τις εκατόμβες των θυμάτων, είναι η Ευρώπη όπου ο πόνος του ποιητή είναι έκδηλος για την κατάπτωση των ανθρώπινων αξιών, εκφράζοντας την οδύνη του για τον σύγχρονο άνθρωπο που ενδιαφέρεται μόνο για τα υλικά αγαθά.

Παρουσιάζοντας αποσπασματικές σκηνές από τη ζωή των κατοίκων του Λονδίνου, με τρόπο που δείχνει την πίκρα και την απελπισία του, μας περιγράφει στην ουσία μια έρημη χώρα κατάξερη και χωρίς νερό:


                Δεν έχει εδώ νερό παρά μονάχα βράχια

                     Βράχια χωρίς νερό κι ο άμμος του δρόμου

                     Του δρόμου που ξετυλίγεται στα βουνά

                     Που είναι βραχόβουνα χωρίς νερό

                     Αν είχε νερό εδώ-πέρα θα στεκόμασταν να πιούμε

                     μέσα στα βράχια πώς να σταθούμε πώς να στοχαστούμε

                     Ξερός ο ιδρώτας και τα πόδια μεσ' την άμμο

                     Αν είχε τουλάχιστον νερό στο βράχο

                     Στόμα νεκρό του βουνού με σάπια δόντια που δεν

                               μπορεί να φτύσει

                     Εδώ κανείς δεν μπορεί να σταθεί ούτε να πλαγιάσει

                               ούτε να καθήσει

                     Δεν έχει μηδέ σιωπή μέσα στα βουνά

                     Μόνο ο ξερός κεραυνός στείρος χωρίς βροχή

                     Δεν έχει μηδέ μοναξιά μέσα στα βουνά

                     Μόνο κόκκινα πρόσωπα βλοσυρά σαρκάζουν

                                και γρυλίζουν

                     Μέσα απ' τις πόρτες ξεροσκασμένων λασποκαλυβιών

                                                                             Αν είχε νερό

                     Χωρίς τα βράχια

                     Αν ήταν τα βράχια

                     Μαζί με νερό

                     Και νερό

                     Μια γούρνα μεσ' τα βράχια

                     Αν ήταν ήχος μοναχά νερού

                     Όχι ο τζίτζικας

                      Και το ξερό χορτάρι τραγουδώντας

                      Μα ήχος νερού πάνω στο βράχο

.......................................................................................................


Μια μικρή γεύση από την “Έρημη χώρα” για τους μη γνωρίζοντες, σε μετάφραση Γ. Σεφέρη.

                                



Powered By Blogger

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ένας φτωχός και μόνος Γερόλυκος
Locations of visitors to this page