"Οποιος έχει καθαρό βλέμμα, το βλέπει. Οποιος εκλαμβάνει το κράτος ως λάφυρο θεωρεί την εξουσία αυτοσκοπό ή το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η πολιτικά εξαργυρώσιμη «εικόνα» του, μιλάει σαν τους οδυνηρά ανεπαρκείς κυβερνήτες μας. Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι τη στιγμή της πρωτόγνωρης κοινωνικής κρίσης, ψελλίζουν αμήχανα λόγια, προσποιούνται τη συμπόνια, εικονικά παραιτούνται, αποδεικνύονται τραγικά κατώτεροι των περιστάσεων. Την ώρα που περιμένεις κατευθυντήρια ηγεσία, με ειλικρίνεια, σχέδιο και αποφασιστικότητα, εισπράττεις αμήχανη σιωπή, ένοχη αβουλία, τετριμμένες κοινοτοπίες.
Η νοσηρή οσμή που διαπερνάει τη χώρα, το σαράκι της διαφθοράς και των ατέλειωτων σκανδάλων, τα αρπακτικά που κατατρώγουν ποικιλοτρόπως τον δημόσιο πλούτο, η απίστευτη αναξιοκρατία, η γενικευμένη ανομία, η βαθιά εμπεδωμένη αίσθηση ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη, ο ακατανίκητος κυνισμός, η ακραία πολιτική πόλωση, η παθολογική κομματικοποίηση των πάντων, η έλλειψη στοιχειώδους διάθεσης για συνεννόηση, η απουσία, τελικά, θεμελιώδους «κοινωνικότητας», δίχως την οποία δεν μπορεί να σταθεί πολιτισμένη συμβίωση ανθρώπων, δεν θα μπορούσαν παρά να κορυφωθούν με το αίμα ενός αθώου. Το δράμα που ζούμε απαιτεί ένταση στην κορύφωσή του - την οδύνη του θανάτου, το τραγικό τέλος, την ύστατη υπόμνηση της απελπισίας."
Είναι ένα απόσπασμα από το άρθρο του κ. Χαρίδημου Κ. Τσούκα, καθηγητή στο ALBA και στο Πανεπιστήμιο Warwick, που δημοσιεύτηκε στην "Καθημερινή της Κυριακής" την 14η Δεκεμβρίου 2008, που περιγράφει τελείως αντικειμενικά αυτό που διαπιστώνουμε όλοι καθημερινά στη χώρα μας. Συγχαρητήρια στην εφημερίδα που το δημοσίευσε, η οποία αποτελεί φωτεινό παράδειγμα ανεξαρτησίας, πράγμα σπάνιο για τον τόπο μας.
