Μα σοβαρά, σ' αυτή την ηλικία ασχολείσαι με κομπιούτερ; με ρωτάνε μερικοί. Αποφεύγω να τους απαντήσω, χαμογελάω ευγενικά και τους κοιτάω με συγκατάβαση.Αν λοιπόν τώρα, εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, είστε από αυτούς που τους αρέσει να ακούνε ιστορίες του παππού τους, συνεχίστε παρακάτω και ίσως βρείτε κάτι ενδιαφέρον.
Θέλω να αναφερθώ στη διαφορά δύο εποχών που έζησα και θυμάμαι καλά: των πρώτων χρόνων της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς και της σημερινής εποχής της αφθονίας. Χρονική διαφορά εξήντα ετών περίπου, αλλά τελείως διαφορετικό επίπεδο διαβίωσης σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας και κυρίως νοοτροπίας. Άλλοι καιροί και άλλα ήθη! Αυτό νομίζω είναι δεκτό από όλους και δεν χρειάζονται άλλα επιχειρήματα.
Η αφορμή για τη σύγκριση των δύο εποχών μου δόθηκε ξαφνικά καθώς κοιτούσα στο κεντρικό περίπτερο της γειτονιάς μου το πλήθος των αναρτημένων περιοδικών και διαπίστωσα κατάπληκτος ότι δεν υπήρχε ούτε ένα περιοδικό που να απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους. Μα τί διαβάζουν τα σημερινά παιδιά; αναρωτήθηκα, ενώ συνέχιζα να ερευνώ τα ξενόφερτα κυρίως έντυπα. Οι συνειρμοί όμως δημιουργήθηκαν αυτόματα.
Ο νους μου γύρισε αμέσως στο 1946, όταν με λαχτάρα περίμενα κάθε Σάββατο να κυκλοφορήσει το αγαπημένο μου περιοδικό το ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ! Και μόνο ο τίτλος του με γέμιζε υπερηφάνεια και αγάπη για την πατρίδα μου. Θαρρούσα ότι το περιοδικό γραφόταν ειδικά για μένα, αφού ήμουν κι εγώ Ελληνόπουλο! Θυμάμαι με τι ενδιαφέρον ρουφούσα τα αναγνώσματά του μέχρι την τελευταία σελίδα! Παιδικά διηγήματα, μυθιστορήματα σε συνέχειες βέβαια, διάφορα εγκυκλοπαιδικά θέματα, ευθυμογραφήματα, συνεργασίες των νεαρών αναγνωστών και σπαζοκεφαλιές, γέμιζαν τις σελίδες του, μισές έγχρωμες και μισές ασπρόμαυρες! Και στα τελευταία φύλλα κάθε τεύχους, οι πρώτες ιστορίες comic στην Ελλάδα: "Το άστρο του Νότου", περιπέτειες με καουμπόυδες! Χαράς ευαγγέλια λοιπόν κάθε Σάββατο. Τα πιτσιρίκια της εποχής εκείνης, μετά τις στερήσεις της κατοχής, δεν θέλαμε και πολλά πολλά για να χαρούμε. Σ' αυτό το περιοδικό είχα την πρώτη μου επαφή με κλασικούς συγγραφείς όπως ο Κάρολος Ντίκενς, με το περίφημο "Παλαιοπωλ
είο" του και την εξαιρετική έγχρωμη εικονογράφηση. Ήταν μια ανάσα ζωής για τους νέους εκείνης της εποχής και έγινε η αφορμή να αγαπήσουμε από τότε τα βιβλία. Μπορώ δε να πω ακόμη ότι διαμόρφωσε και τους χαρακτήρες όλης εκείνης της γενιάς, μετά τα ζοφερά και σκοτεινά χρόνια που προηγήθηκαν.Δυστυχώς όμως για μας τους νεαρούς εκείνης της τρυφερής ηλικίας, ο ζόφος και ο τρόμος της εποχής των Γερμανών κατακτητών δεν είχε τελειωμό, αλλά συνεχίστηκε με άλλη μορφή και μεγαλύτερη μάλιστα ένταση, εξ αιτίας του εμφυλίου πολέμου και του απαίσιου παιδομαζώματος που έσερνε μαζί του.......
8 σχόλια:
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!............
Σήμερα οι νεαροί έχουν Αμερικανοποιηθεί. Ντόναλτ Ντακ και ΜΡ3. Τίποτ' άλλο!
Αυτά που διαβάζει η πιτσιρικάδα σήμερα είναι ακατάλληλα για ενήλικες.
Φίλε Κώτσο, ίσως να διαβάζουν PLAY BOY! Όλοι έχουν πάρει Lower στο μπανιστήρι!
Πολύ ενδιαφέρον.
Είναι τόσο ασφαλής τα πράγματα στην Ελλάδα τώρα , που όλα τα σοβαρά (κατοχή, εμφύλιος, χούντα) είναι θολά, μακρινά, σα να μην έγιναν στ'αλήθεια...
fpboy είναι στη φύση των ανθρώπων να μη θέλουν να ακούν για δυσάρεστα πράγματα, όπως πόλεμος, κατοχή, ή χούντα! Το carpe diem έχει κερδίσει πολύ έδαφος στην εποχή μας. Ίσως να είναι καλύτερα έτσι, αφού η ζωή είναι τόσο σύντομη και ανεπανάληπτη!
Δεν είναι σύμφωνο με τις αξίες σας, όπως φαίνεται στο blog σας, να τα "βάζετε" με τους νέους ανθρώπους.Μια έρευνα θα μπορούσατε να δείτε πρίν από αυτά.Γενικά είναι καλύτερα να δίνουμε ελπίδα από το να μουντώνουμε τα πράγματα.Με την πεποίθηση ότι δέν είστε άδικος σας επισυνάπτω μια έρευνα από τις εφημερίδες.
"Περιοδικά, ραδιόφωνο, εφημερίδες και Διαδίκτυο προτιμούν οι νέοι για την ενημέρωσή τους και όχι την τηλεόραση. Αυτό τουλάχιστον δηλώνουν σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε το δίμηνο Φεβρουάριος-Μάρτιος 2007 σχετικά με τη χρήση και τη σχέση των νέων με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
* το 93% των νέων διαβάζει περιοδικά,
* το 69% ακούει ραδιόφωνο καθημερινά,
* το 68% διαβάζει εφημερίδες,
* το 66% επισκέπτεται κάποιο πόρταλ,
* τηλεόραση βλέπει καθημερινά το 48%
* το Σαββατοκύριακο το 42%.
* το 59% των νέων προτιμά τις πρωινές ζώνες, ειδικά
* ταινίες το 38%,
* μουσικές εκπομπές το 17%,
* αθλητικές το 16%,
* το 45% υποστηρίζει ότι παρακολουθεί αυτό που του αρέσει,
* το 22% ότι βλέπει μια εκπομπή επειδή τη βλέπουν κι άλλοι.
* Το 26% δηλώνει ότι διαθέτει στο σπίτι συνδρομητικά κανάλια.
* Βασική επιλογή των νέων είναι το ραδιόφωνο με το 52% να ακούει καθημερινά μία έως τρεις ώρες.
μην ξαχνάτε ότι γεννηθήκατε σε ένα άλλο κόσμο (δεν είχατε ψυγείο ηλεκτρικό τότε να μην μιλήσουμε για υπολογιστές, οιδυνατότητες γνώσης είναι άλλες, δεν μπορείτε να κλείνετε τα μάτια σε ότι επιτεύχθηκε) και ζείτε σε ένα τελείως άλλο κόσμο,πρώτη φορά αυτό συμβαίνει στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μην συσχηματίζεστε μόνο με κατηγορίες.
Αγαπητέ albus genius, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το φιλιππικό που μου απευθύνατε. Η μόνη εξήγηση που βρίσκω είναι ότι διαβάσατε πολύ βιαστικά το ποστ μου. Δεν βγαίνει από πουθενά ότι τα βάζω με τους νέους. Απλά διατύπωσα την απορία μου ακριβώς με την έκφραση: "Μα τι διαβάζουν τα σημερινά παιδιά;" Αυτό ήταν όλο και μετά περιγράφω αναλυτικά τι διαβάζαμε εμείς στην εποχή μας. Κατά τα άλλα δεν αμφισβητώ τα στοιχεία που παραθέτετε για το πώς περνούν τη μέρα τους οι σημερινοί νέοι.
Υποθέτω, ότι η επιθετικότητα του σχολίου σας οφείλεται στο ότι ίσως σας πείραξε η παρατήρησή μου στο τέλος του ποστ, για τον εμφύλιο και το παιδομάζωμα........
Δημοσίευση σχολίου