Η παλιά ὠραία Αθήνα!

Αὐτές τίς μέρες που λείπει ἡ  μισή Ἀθήνα, ἀναπόλησα τίς μέρες  τῆς δεκαετίας τοῦ χίλια ἐννιακόσια πενήντα καί ἑξήντα, καθώς Κυριακή ἀπόγευμα βολτάριζα στήν ἔρημη σχεδόν ὁδό Σταδίου! Ἡ πρωτεύουσά μας γίνεται πολύ ὤμορφη ὅταν λείπουν οἱ μισοί κάτοικοί της (οἱ βάρβαροι, λένε μερικοί κεκεντρεχείς)! Ἐλάχιστα αὐτοκίνητα στούς δρόμους καί ἐλάχιστοι ἐπίσης οἱ διαβάτες, κυρίως τουρίστες. Ἡ ἀτμόσφαιρα καθαρή, βοηθοῦντος βέβαια καί τοῦ μελτεμιοῦ που φυσάει αὐτές τίς μέρες. Τά πεζοδρόμια ἐλεύθερα χωρίς παρκαρισμένα αὐτοκίνητα, τό ἴδιο σχεδόν καί οἱ δρόμοι. 

Ὄπως ἁκριβῶς ἦταν ἡ Ἁθήνα τό 1960, τήν ἐποχή δηλαδή που τό ΜΙΝΙΟΝ ἤταν τό μεγαλύτερο κατάστημα στήν Ὀμόνοια! Ἡ Φωκίωνος Νέγρη ἤταν τό καμάρι τῆς Κυψέλης, μαζί μέ τα νεοκλασσικά κτίρια τῆς περιοχής. Στούς δρόμους έβλεπες ἀστυφύλακες νά περιπολούν κάνοντας παρατηρήσεις στους μικροπωλητές και τους ζητιάνους, ἔτοιμοι νά ἐπέμβουν σέ κάθε μικρό ἤ μεγάλο καυγά μόλις ἀκουστεῖ ἠ κραυγή: "ἀστυφύλαξ..!" Σέ ὅτι ἀφορᾶ τόν προϋπολογισμό τοῦ φτωχικοῦ μας κράτους, αὐτός άνερχόταν σέ μόλις λίγα ἑκατομμύρια δραχμές...!

Αύτά μου ἤρθαν στό νού αὐτές τίς μέρες τῆς ἄδειας Ἀθήνας. Ἡ νοσταλγία μέ πλημμύρισε καί μ᾽ἔκανε νά γράψω αὐτό τό πόστ, χρησιμοποιώντας τήν παλιά και ξεχασμένη, δικαίως νομίζω, πολυτονική γραφή. Ἄραγε τό πρόσεξε κανείς ἀπό τούς λίγους ἀναγνώστες μου;