Cafe Bagdad

            Σπανίως παρακολουθώ κινηματογραφικές ταινίες που προβάλλονται στην TV, κι αυτό όχι ότι είμαι αυστηρός στις επιλογές μου, αλλά για δύο άλλους τελείως άσχετους λόγους. Πρώτα πρώτα η ώρα προβολής τους είναι απάνθρωπη και μόνο για τους συστηματικούς ξενύχτες, που έχουν κάνει τη νύχτα μέρα. Ο δεύτερος λόγος είναι οι συχνότατες διακοπές για διαφημίσεις που με εκνευρίζουν εξαιρετικά. Τον τελευταίο καιρό όμως, ακολουθώντας τη συμβουλή φίλου μου, κάνω ζάπινγκ και στην ψηφιακή τηλεόραση της ΕΡΤ, με τα τόσα και τόσα προτερήματά της. Αυστηρότητα στην ώρα έναρξης των προγραμμάτων, παντελής έλλειψη διαφημίσεων και καταπληκτική κρυστάλλινη εικόνα. Το κανάλι "Σινέ" προβάλλει σε επανάλειψη παλιές καλές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Πρόσφατα είδα με ενδιαφέρον τους "Δύο ληστές", το "Τρυφερή είναι η νύχτα", "Το πέρασμα του Μίλλερ" και χθες βράδυ το "Cafe Bagdad".

           Tο "Καφέ Βαγδάτη" είναι μια παλιά επιτυχία που δεν είχα δει στο παρελθόν και που παρακολούθησα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Βέβαια, το "στόρυ" της ταινίας δεν έχει ανατροπές, μυστήρια, φόνους ή σκηνές βίας. Είναι μια τρυφερή ιστορία που συμβαίνει σε κάποιο μοτέλ της κακιάς ώρας, ενός επαρχιακού δρόμου  των  ΗΠΑ, όπου παρά την αρχική βιαιότητα των ανθρώπου και τις θλιβερές συνθήκες διαβίωσης, η ζωή όλων μεταμορφώνεται σταδιακά προς το καλύτερο και αιτία είναι η αιφνίδια άφιξη από το πουθενά, μιας μυστηριώδους γλυκειάς χοντρούλας κυρίας από τη Γερμανία, η οποία κατορθώνει σιγά σιγά να κάνει ευτυχισμένους αυτούς τους βασανισμένους  ανθρώπους,  δείχνοντας μόνο αγάπη, συγχώρεση και κατανόηση.

Και κάτι τελευταίο: καμία εφημερίδα και νομίζω και κανένα περιοδικό για την TV, δεν δημοσιεύει τα προγράμματα της ψηφιακής τηλεόρασης της ΕΡΤ, εκτός από τη ¨Ραδιοτηλεόραση" που εκδίδει η ίδια. Σε τέτοιο επίπεδο έχει φτάσει η αχρειότητα των εκδοτών! Σαμποτάζ σε όσους δεν βάζουν διαφημίσεις!!